Türkçenin bayrağını her zaman zirvede tutan bir şair: Fazıl Hüsnü Dağlarca

2008’de hayatını kaybeden edebiyatımızın usta şairlerinden Fazıl Hüsnü Dağlarca; Çocuk ve Allah, Havaya Çizilen Dünya, Çakırın Destanı, Üç Şehitler Destanı, Toprak Ana ve daha birçok kitabı yayınladı.

Bugüne kadar kendisine birçok ödül verilen şair, 1967’de ABD’deki Milletlerarası Şiir Forumu tarafından “En iyi Türk Şairi”seçilmişti.Fazıl Hüsnü Dağlarca, 26 Ağustos 1914’de İstanbul’da doğdu. Babası subay olduğu için ilk ve orta öğrenimini Türkiye’nin değişik yerlerinde tamamladı.

Kuleli Askeri Lisesi ve Harp Okulu’nu bitirdi. Orduya katıldı. 15 yıl asker olarak hizmet yaptı, Doğu ve Orta Anadolu, Trakya’yı dolaştı. Önyüzbaşı rütbesinde iken kendi isteğiyle ordudan ayrıldı.

İLK YAZILAR…

Yayınlanan ilk yazısı, Yeni Adana gazetesinin 1927’de düzenlediği yarışmada birincilik alan bir öyküydü. İlk şiiri Yavaşlayan Ömür 1933’te İstanbul dergisinde çıktı.

Yusuf Ziya Ortaç, Faruk Nafiz Çamlıbel ve Peyami Safa’nın da dikkatini çeken şiirleri Varlık, Kültür Haftası, Yücel, Aile, İnkılapçı, Gençlik, Yeditepe, Türk Dili, Yenilik, Vatan, Çağrı, Türkçe, Ataç, Türk Yurdu, Yön, Devrim gibi dergilerde yayınlandı.

HİÇBİR AKIMIN ETKİSİNDE KALMADI

Toplumculuğunun temelinde insana ve insan hayatına saygı yatan Dağlarca, bu yüzden hiçbir edebî akım ve kişiden etkilenmeden kendi kozasını örer. Çok yazan ve üreten bir şair kimliğiyle, bağımsız kalarak hiçbir şairden etkilenmemiş, hiçbir akımın etkisinde kalmayarak şiirlerini yazmıştır. Onun sanat anlayışını şu cümlesi özetler:

“TÜRKÇE BENİM SES BAYRAĞIM”

Türkçeye bakışını ise “Türkçem, benim ses bayrağım” diyerek Türkçe Katında Yaşamak adlı şiirinde sergilemiştir. Fazıl Hüsnü Dağlarca, 15 Ekim 2008’de hayatını kaybetti.